Z prawdziwą satysfakcją przekazujemy materiał filmowy "NOWE MIASTO SOLI W CENTRUM BOCHNI" czyli SPOŁECZNA WIZJA ROZWOJU ŚRÓDMIEŚCIA. Prezentowane w filmie pomysły zostały wypracowane podczas wiosennych warsztatów zorganizowanych przez Fundację "Salina NOVA" metodą konsultacji społecznych "Future City Game" (Gra Miasto Przyszłości").
Coraz bardziej podobają mi się pomysły i niekonwencjonalny sposób działania posła Łukasza Gibały. Zaczynam wierzyć, że ten młody, wykształcony polityk i przedsiębiorca jest tym człowiekiem który naszemu miastu nada wyższą jakość.
Młode pokolenie jest pokoleniem marnym, które musi runąć, bo nie rozumie wartości wspólnoty. W tekście „Musimy walczyć o podmiotowość” internetowego tygodnika „Nowa Konfederacja”, opublikowanym również na Salonie24, przedstawił Bartłomiej Radziejewski nędzną sytuację młodego pokolenia.
Niebezpieczna to zabawa - komentowanie tego co się dzieje na scenie politycznej. A już prorokowanie – ulubione zajęcie Szan Red. to wprost (nomen omen) kaskaderka. Nie dlatego ryzykowne, by głowę mieli urwać – choć seryjny samobójca wchodzi nawet, a zwłaszcza, za kraty – ale dlatego, że polityka zrobiła się panią bez zasad.
Z dr Rafałem Chwedorukiem rozmawia Michał Kuź
Młodzi, patrząc na las przywilejów, widzą tylko pojedyncze drzewa, i to te najniższe. Omijają zaś istotę problemu. Jeśli mają walczyć o swoje interesy, muszą budować jak najsilniejsze instytucje.
Polska to kraj dla młodych czy starych ludzi?
Przypadł mi obowiązek przedstawienia uzasadnienia dla wotum nieufności dla rządu Donalda Tuska. Są bardzo często w ostatnich dniach zgłaszane wątpliwości odnoszące się do sensu tego wniosku, skoro rząd Tuska uzyskał wotum zaufania. W tej sytuacji trzeba odwołać się do ratio legis art. 158 konstytucji RP – ten artykuł ma dwie funkcje.
Medialne pomysły na powrót Józefa Lassoty do krakowskiego magistratu nie traktuję na serio. Namawiany jest do walki o prezydenturę Krakowa przez tych, którzy sami powinni startować. Myślę tu głównie o Grzegorzu Lipcu, który dwie buławy marszałkowskie dzierży w plecaku, ale –już wyraźnie widać – że nawet nie bardzo wie po co je zdobywał.
Nam się wydaje, że ten podział jest oczywisty: kiedy mówimy MY, to mamy na myśli nas, czyli stronę społeczną, nie będącą u władzy, a kiedy ludzie władzy, czyli ONI mówią MY, to mają na myśli siebie, czyli władzę. Nic bardziej mylnego.
