Porównanie przychodzi mi trudno, choć nie dlatego, abym uważał, że współcześni Niemcy czymkolwiek różnią się od Krzyżaków. Nic podobnego , to ta sama odwieczna tradycja, obecnie przybrana w nieco inne szaty, choć w istocie niezmienna. Zaświadczył o tym lepiej niż można było oczekiwać niedawny ambasador IV Rzeszy, którego śmiało można nazwać adiutantowiczem wodza poprzedniej. Nie, porównanie kuleje , bo krzyżacki suplikant w osobie naszego premiera nie ma w sobie nic z Juranda. Bo Jurand to był prawdziwy polski pan ( choć Mazowsze formalnie pozostawało poza strukturami Królestwa Polskiego ) , a w sprawie naszych unijnych zabiegów, śladów dumy i odwagi u obecnych rządzących nie da się stwierdzić, a u prezesa rady ministrów ten deficyt jest wyjątkowo rozległy.

Jako telewidz miałem okazję, (w Polsat News), usłyszeć rozmowę na temat OZE i elektro mobilności. Była to dziś już rutynowa młócka tematu, za to jak na ogół, prowadzona bez oglądania się na realia. Te – choćby w sprawie realizmu odnośnie OZE - we właściwych proporcjach zna każdy, kto widział na własne oczy, byle w działaniu, jakąkolwiek maszynę w dowolnym zakładzie przemysłowym, wie ile energii ona zużywa by działać i zdaje sobie sprawę, że każde urządzenie kiedyś kończy swój żywot. We wspominanej rozmowie, z dużą dozą pewności co do, jakoby oczywistości, swych wywodów, dość obszernie, wypowiadał się jeden pan. I nie tak ważne któż zacz, wobec dziś powszechnego uznawania racjonalności jego opowieści.

Wiemy, że rosyjskie służby mieszały się w politykę innych państw jak USA czy Francja. Dlatego nie należy wątpić, że są też zainteresowane mieszaniem się w politykę Polski. W tym tekście chciałem się zastanowić w jaki sposób mogłyby to zrobić.
Wydaje się, że najprostszym sposobem w jaki rosyjskie służby mogłyby wpłynąć na politykę w Polsce byłoby założenie przez nie własnej partii politycznej. W Polsce to relatywnie proste. Zastanówmy się więc, jakie cechy musiałaby spełniać taka partia, żebyśmy mogli w przyszłości łatwo ją zidentyfikować.
       Po pierwsze partia ta będzie się przedstawiać jako bardzo wroga Rosji i Rosjanom. Przy tym członkowie partii będą oskarżali wszystkich wokół o uległość albo wręcz o zaprzedanie się Rosji. To jest oczywista i znana od zawsze strategia – „złodziej krzyczy łapać złodzieja”.

Niespełna rok temu napisałem tekst, w którym – w reakcji na pierwsze po powrocie do Polski wystąpienia D. Tuska – odtworzyłem program, jaki reprezentuje on i jego formacja. Stworzyłem ten katalog, aby uzmysłowić, iż wbrew pozorom ośrodek ten, ma program. Kompletny, spójny i – znowu wbrew pozorom – wcale się z nim nie kryje. Po upływie roku mogę stwierdzić, że znowu udało mi się prawidłowo zdiagnozować tę rzeczywistość, bowiem ostatnia „konwencja” tej formacji potwierdziła to w całej rozciągłości.
Oczywiście dla tych wszystkich którzy oczekują, że ośrodek ten przedstawi program dla Polski i Polaków, odpowiedzi pozytywnej nie będzie. Nie taki bowiem program reprezentuje ta formacja. Ilustruje to próba uzyskania odpowiedzi na pytanie, jak Tusk zwalczy inflację. Po prostu – odsunie PiS od władzy, wprowadzi Euro i inflacja spadnie o połowę.

Rozwój wydarzeń w wojnie rosyjsko - ukraińskiej w ostatnich kilkunastu dniach pokazuje wyraźnie dokonujący się przełom. Z jednej strony Rosjanie są już tak wyczerpani, że nie notują istotnych postępów, ale ponoszą wciąż olbrzymie straty. Z drugiej strony Ukraińcy w coraz większym zakresie korzystają z nowoczesnego sprzętu dostarczanego przez sojuszników i tu efekty widać coraz lepiej. Proces ten będzie narastał, bo wprowadzenie do walki wielu rodzajów uzbrojenia wymaga często kilkutygodniowego przeszkolenia. Żołnierze Ukraińscy sukcesywnie będą w nadchodzących dniach je kończyć, a to oznacza, iż w coraz szerszym zakresie będą razić Rosjan sprzętem, któremu ci nie są w stanie się przeciwstawić.

Pośród najbardziej niezwykłych biografii polskich pisarzy, losy Zofii Kossak są i tak wyjątkowe. Zawierają w sobie chyba wszystkie nieszczęścia i wzloty jakie dotknęły Polaków w ubiegłym stuleciu, zaświadczając jednocześnie o naszym potencjale, woli trwania i zupełnie niezwykłych talentach, powodujących, że mimo tylu cierpień, ktoś się zawsze w Polsce znajduje, dopisując ciąg dalszy narodowych dziejów.
Ojciec pisarki, Tadeusz Kossak był jednym z nielicznych przedstawicieli rodu, który nie zasłużył się na polu kultury i sztuki, i w przeciwieństwie do swojego starszego o kilkadziesiąt minut i cały rok zarazem, brata bliźniaka - Wojciecha, pozostał nieznany szerszej publiczności. Talenty rozbłysły w córce, która stała się jedną z najważniejszych postaci polskiej literatury, zdobywającą laury także na rynku międzynarodowym.

To się po prostu nie mieści w głowie. Siedem lat po przejęciu władzy przez rzekomo patriotyczny PiS, na stronach Muzeum Historii Polski, gdzie w radzie mianowanej przez ministra kultury prof. Glińskiego zasiadają m.in. prof. Nowak, prof. Krasnodębski, czy Bronisław Wildstein, a jej przewodniczącym jest prof. Roszkowski widnieje tekst sygnowany przez dr Persaka który w manipulacyjny sposób przedstawia mord w Jedwabnem. Oskarża on w nim większość mieszkańców Jedwabnego, oraz mieszkańców okolicznych wiosek o mord na Żydach. Oraz wybiela Niemców których udział minimalizuje.

Gdy nauka odkrywa odciski palców – zbrodniarze zakładają rękawiczki…
K. Turaliński

Polska polityka historyczna nie może wyrwać się poza sferę, którą pięknie ukazano w filmie Siekierezada. Zapewne niektórzy pamiętają, lecz nie zaszkodzi przypomnieć… D. Olbrychski (Kątny) ratując E. Żentarę (Pradera) otoczonego wściekłymi troglodytami, rzuca pełne ekspresji słowa:
"- Zawołać naszych chłopaków?
- Zawołaj!
Miejscowe zabijaki słysząc to znikają jak niepyszni. Dopiero po chwili okazuje się kogo Kątny miał na myśli:
- Jakich chłopaków? Tak w ogóle.