Zauważyłem, że tydzień temu nie było manifestacji KOD, teraz czytam, że establishment zaKODowanych olał, zmieniając taktykę, która jednak nadal polega na próbie antagonizowania Polaków, zgodnie ze starą jak świat zasadą "dziel i rządź". Establishment zrozumiał, że KOD to obciach i przerzucił się teraz na podjudzanie wybranych grup zawodowych przeciwko rządowi PiS, który m.in. zabrał się za wielkie międzynarodowe koncerny od supermarketów, tudzież banki, od lat skutecznie unikające płacenia podatków w Polsce.

Minęły trzy miesiące od wyborów parlamentarnych w wyniku, których doszło do zmiany układu sił politycznych w naszym kraju. Zatriumfowała demokracja - naród pozbawił mandatu rządzącą przez osiem lat koalicję PO-PSL. Koalicję, która odchodziła w niesławie, mając na swoim koncie dziesiątki, jeżeli nie setki nierozliczonych afer, w tym najgłośniejszą w ostatnim okresie – aferę podsłuchową, która skompromitowała wielu prominentnych polityków partii rządzącej.

1. Przewodniczący Platformy Grzegorz Schetyna przed wczorajszym wyjazdem do Parlamentu Europejskiego zamieścił wpis na jednym z portali społecznościowych "Platforma wobec braku zaufania w UE do Prawa i Sprawiedliwości przejmuje obowiązek reprezentowania Polaków w PE". Jest to jawne potwierdzenie tego, że Platforma nie pogodziła się z przegraną w ostatnich wyborach parlamentarnych i uważa, że to właśnie ona ma mandat do reprezentowania Polski na europejskich salonach.

Podczas ostatniego posiedzenia Senatu dyskutowano projekt uchwały nt. 1050 - lecia Chrztu Polski. Rocznica niezwykle ważna i istotna oraz mocno osadzona w naszej historii. Gdy głosowane są takie uchwały zazwyczaj są to jednogłośne decyzje i bez zbędnych głosów odrębnych. Zwykle także dyskuji nie ma lub jest prowadzona praktycznie jednogłośnie. Niestety nad kwestią Chrztu Polski było zupełnie inaczej i co gorsza żałośnie, a momentami komicznie. Senatorowie PO w dyskusji podnieśli kwestię czy aby na pewno chrześcijaństwo, jakie wtedy przyjął Mieszko I był takim chrześcijaninem, jakim my byśmy sobie go wyobrażali.

Rok 2016 w następstwie ubiegłorocznych wyborów parlamentarnych i prezydenckich to radykalne zerwanie z obowiązującym przez poprzednie 8 lat tuskizmem. Widać to wyraźnie w tym co najważniejsze: sferą rządzenia, jak i w tym mniej istotnym: zmianach w samej PO. Tuskizm oznaczał robienie wrażenia zamiast realnych działań. Tu i teraz zamiast strategii. Odkładanie ważnych decyzji w nieskończoność i generalny chaos zamiast pragmatycznej logiki działania. Gdy pojawiła się szansa łupkowego eldorado, tuskizm wykorzytał to pijarowo, nie robiąc kompletnie nic w kwestiach prawnych i organizacyjnych.

W naszym języku politycznym słowo "obciach" funkcjonuje nieprzerwanie od 2005 roku jako obciach pisowski. Już po ostatnich wyborach opozycja krzyczała, że najwyższy czas na koniec pisowskiego obciachu, który niszczy naszą fantastyczną pozycję w Europie.  Jest ona oczywiście zasługą Platformy Obywatelskiej i osobiście Donalda Tuska. Mało kto pamięta pewnie wystąpienie byłego premiera w Strasburgu, kiedy Polska obejmowała Prezydencję w Unii Europejskiej. Wtedy to nieoceniony redaktor TVN 24 Jacek Pałasiński powiedział, że "Europa myśli Tuskiem".

Rozpuszczane są pogłoski jakoby Rząd Prawa i Sprawiedliwości w ciągu dwóch miesięcy zniszczył dobrą opinię o Polsce jaka była budowana przez 25 lat. Jest to dość odważne stwierdzenie, bo historia naszego Państwa daje rozliczne przykłady, że dobra opinia o Polsce potrafiła być zbudowana w jeden dzień i jednym gestem. Jak i też dostarcza przykładów odwrotnych, jak to opinia o Polsce zmieniała się na gorsze w jeden dzień i jednym gestem.

Grzegorz Schetyna osiągnął wynik imponujący, ponad 90% głosów za. Już nawet nie jak na Kubie czy Białorusi ale w Korei Północnej. Przewodniczący komisji wyborczej nie podał przezornie liczb bezwzględnych, bo mogłoby się okazać, że głosowało niewiele więcej niż było obecnych na sali przy ogłoszeniu wyników. Jak komuś nie idzie to nie idzie – mawiał czasem nowy przewodniczący starej SLD i wiedział co mawiał.
Ja natomiast mawiam, że nic tak dobrze nie robi rządzącym jak mądra i silna opozycja, bo każda władza, każda bez wyjątku, nawet najbardziej przyzwoita, ma tendencje do degeneracji i nic tej prawidłowości przez wszystkie wieki nie zmieniło i nie zmieni.