1. Wczoraj Sejm uchwalił tzw. ustawę o podatku bankowym już po poprawkach Senatu, podpisał ją prezydent Andrzej Duda i po opublikowaniu w Dzienniku Ustaw, ma wejść w życie od 1 lutego tego roku i w związku z tym, banki, firmy ubezpieczeniowe, wreszcie firmy pożyczkowe przez najbliższe 11 miesięcy tego roku odprowadzą do budżetu przynajmniej 5 mld zł tego podatku.Skończyły się także konsultacje rządu ze środowiskiem handlowców, kolejnego podatku sektorowego czyli tzw. podatku od supermarketów, który ostatecznie będzie podatkiem progresywnym a więc podatkiem rosnącym wraz ze wzrostem obrotów w handlu detalicznym i wejdzie w życie od 1 kwietnia tego roku, a planowane wpływy z tego tytułu do końca roku szacowane są na przynajmniej 2 mld zł.

Inspirowani medialnym przekazem o zmianach w naszym kraju, unijni urzędnicy generują spór na linii UE – Polska. I można by się spierać, czy dzieje się tak z powodu fałszywego mniemania o swojej wyższości nad polskimi elitami, czy w obronie ważnych niemieckich interesów w naszym państwie. Bo przecież na pewno nie w imię czystości demokracji, przestrzegania prawa, czy tym bardziej w obronie prostackich i skompromitowanych pseudoelit politycznych z kręgów Platformy.

Jeszcze zanim wiceszef Komisji Europejskiej, Frans Timmermans skończył informować o decyzji w sieci zawrzało. Upraszczając rzecz stanowiska w tej sprawie były trzy. Pierwsze i najczęstsze sprowadzało się do objaśniania Timmermansowi i reszcie Komisji gdzie mogą nam skoczyć i w co pocałować z równoczesnym nawoływaniem byśmy się zastanowili na jaką część męskiej anatomii nam ta cała Unia. Drugie, także skrajne to pomieszanie radości z udawanym zdumieniem, że jest tak „ostro”.

Szanowny Panie Komisarzu,

nie mam w zwyczaju odpowiadać na niemądre uwagi o Polsce wypowiadane przez zagranicznych polityków, bo świadczą one o nich samych. Ale do tego listu sprowokowało mnie to, czego Pan nie powiedział, a czego od Pana – jako komisarza Unii Europejskiej odpowiedzialnego za media – oczekiwałem.

CZYTAJ: Co oni wiedzą o Polsce? Niemiecki komisarz domaga się objęciem Warszawy nadzorem Komisji Europejskiej! Powód? Zwolnienie Lisa, którego nazywa „dyrektorem programowym TVP”…

Jeżeli ktoś sądzi i to zupełnie poważnie, że poprzednia partia władzy obawia się o to, że:

- w Polsce demokracja jest w stanie niebezpieczeństwa

- nastąpił zamach na Konstytucję i prawo jest łamane

- wolność mediów jest zagrożona

i z tego powodu staje dzielnie  i pryncypialnie w obronie demokracji, Konstytucji, prawa, wolności mediów to myśli jak pensjonarka.

Oglądając szaleństwo związane z tym, co to też tam napiszą, Panie, o nas w zagranicznej prasie; co też tam o nas powiedzą zagraniczni urzędnicy; jaka tam zagranicą jest opinia o Polsce, pod rozwagę polityk Platformy Obywatelskiej, dziennikarzom Gazety Wyborczej i TVN itp. poddaje pomysł zgłoszenia zmian w naszej Konstytucji. Zmian polegających na dopisaniu w Konstytucji, iż celem istnienia Rzeczypospolitej jest poklask zagranicy i spełnianie wszelkich życzeń i oczekiwań zagranicznych. Tak aby Opinię zagranicy (zarówno prywatną – medialną, jak i państwową urzędową) podnieść do rangi zasady konstytucyjnej.

Niemiecki porządek znaczy dziś egoizm, sny o mocarstwowości, łamanie zasad wobec sojuszników, niesolidność, dwulicowość i brak solidarności, szczególnie w polityce wobec Rosji.Niemieccy politycy i media zza Odry chciałyby w Polsce porządku. Niemieckiego porządku. Dlatego udzielają nam rad i pouczeń. Wcześniej natrętnie robili to wobec Grecji i Włoch, chcąc decydować nawet o tym, kto będzie tam rządził. A w mniejszym stopniu impertynencko pouczali władze i społeczeństwa kilkunastu jeszcze państw UE. Problemem jest to, że to nie Polska stwarza w ostatnich latach problemy, lecz właśnie Niemcy.

Tekst pod tym tytułem chciałem napisać zaraz po noworocznym orędziu kanclerz Angeli Merkel. Po wystąpieniu, które pokazało, że Niemcy są dziś państwem dwóch narodów. Dotychczasowego, niemieckojęzycznego i nowego, arabskiego. W tych dwóch językach można było śledzić wystąpienie szefowej niemieckiego rządu. Celowo nie wymieniłem „narodu niemieckiego” bo mieszkańcy państwa nad Renem i Łabą zrobili może jeszcze nie wszystko ale bardzo wiele by nikt już nie pamiętał że istniał kiedyś naród niemiecki.