Śmialiśmy się trochę ze Słowaków po ich meczu z Austriakami, że nie ma się czego bać, bo też co oni grają, jedno wielkie nic albo jeszcze mniej. Cóż… Jeśli słowackie media pokuszą się o relację z naszego meczu przeciwko Islandii, mogą napisać ją w dokładnie w takim samym tonie. Wlaliśmy w serca naszych sąsiadów litry optymizmu. A pewnie i hektolitry. Grając bowiem tak jak dziś, czeka nas klasyczny turniejowy zestaw. Trzy mecze i do domu. Żaden, nawet najbardziej sympatyczny regulamin, nie ma nam prawa pomóc przy takiej postawie.

POLSKA – ISLANDIA. FATALNA OBRONA

Powiedzieć, że tekst Lewica i Kaczyści są sobie pisani wzbudził duże zainteresowanie, to nic nie powiedzieć. Jest krzyk, darcie szat i zgrzytanie zębami. I nic dziwnego! Bo powiedzmy sobie szczerze: myśl, że tylko polityczny mariaż Zjednoczonej Prawicy oraz politycznej lewicy może ostatecznie pogrzebać truchło neoliberalnej III RP szokuje właśnie dlatego, bo jest najczystszym bluźnierstwem. Bluźnierstwem w tym sensie, że każe wyjść poza dogmatyczne sposoby myślenia o polskiej scenie politycznej. Krytycy przedstawionego tu toku dzielą się (z grubsza) na tych, co uważają, że „tak się nie da”. Oraz na tych, co twierdzą, że „tak nie wolno”.

Proszę mi powiedzieć, ilu Żydów zabiła Pani i Jej rodzina, kiedy, z jakich powodów i jakimi metodami, dlaczego prokurator nic o tym nie wie – i dlaczego Pani uważa że wszyscy Polacy za to odpowiadają? Albo proszę przeprosić Polaków.

Szanowna Pani,

Wczoraj przeczytałam, iż w programie „Minęła dwudziesta” w TVP, powiedziała Pani tak: „Wymyśliliśmy historię Polski jako kraju tolerancyjnego, otwartego, jako kraju, który nie splamił się niczym złym w stosunku do swoich mniejszości. Tymczasem robiliśmy straszne rzeczy jako kolonizatorzy, większość narodowa, która tłumiła mniejszość, jako właściciele niewolników czy mordercy Żydów”

Rok bieżący został przez UNESCO ogłoszony rokiem Teodora Dostojewskiego, najpoczytniejszego beletrysty wszech czasów.
Poniżej proponujemy uwadze Czytelników informacje zaczerpnięte bezpośrednio z rękopiśmiennych materiałów archiwalnych, zachowanych w trudno dostępnych zbiorach publicznych i prywatnych na terenie współczesnej Białorusi, Litwy, Rosji i Ukrainy. Mówią one same za siebie i wnoszą zupełną jasność w zagadnienia dotyczące rodowodu panów Dostojewskich. Tak tedy protoplastą rodu – według świadectw archiwalnych – był niejaki Daniel, syn Jana, który w 1506 roku otrzymał od kniazia pińskiego Fiodora Jarosławicza – majętności Dostojewo, Półkotycze i in. Mniej więcej od połowy XVI wieku potomkowie pana Daniela używają nazwiska „Dostojewski”.

Bez większego echa w mediach przeszedł opublikowany na stronie internetowej polskiego ministerstwa spraw zagranicznych, datowany na 23.02.2021 r. komunikat. Odnosił się on do rozmowy telefonicznej, w której minister Zbigniew Rau poinformował amerykańskiego sekretarza stanu Antonyego Blinkena, że Polska jest gotowa uczestniczyć w międzynarodowej debacie na temat mienia bezspadkowego po ofiarach Holokaustu. Do tej deklaracji profesor Rau doczepił listek figowy w postaci zastrzeżenia, iż dyskusja w tej kwestii musi się odbywać w oparciu o zasadę niedyskryminacji. [1]

Rok bieżący został przez UNESCO ogłoszony rokiem Teodora Dostojewskiego, najpoczytniejszego beletrysty wszech czasów.

Warto zajrzeć do autentycznych przekazów archiwalnych, drukowanych i nie, które pozwalają głębiej wejrzeć w dzieje tego rodu, jego wady i cnoty, duszę i usposobienie, zasługi i zbrodnie. Król Stefan Batory we wrześniu 1577 roku podpisał w Malborku przywilej, który brzmiał jak następuje: „Stefan, Bożju miłostiju korol Polskij, wielikij kniaź Litowskij. Oznajmujem sim listom naszym, szto kotoryj monastyr, pry miescie naszom Mienskom, założenja swiatoho Wozniesienja Christowa, niedawno sieho dali jeśmo byli dworaninu naszomu Bohuszu Niewelskomu.

Wszyscy w opozycji mają pretensje do koncernu paliwowego o kupno gazet i portali, których nikt nie chciał kupić.
Niemiecki właściciel od kilku lat sprzedawał majątki poszczególnych dzienników, by wyjść na plus dla siebie. Nie inwestował, tylko spijał śmietankę w twardym pieniądzu i wywoził poprzez konta za granicę. Dziennikarze jeszcze za poprzedniego właściciela byli słabo wynagradzani, opcją dla początkujących była umowa zlecenie lub dzieło albo samozatrudnienie zamiast, jak kilka lat temu jeszcze, etat plus wierszówka i premie za „pierwsze strony”. Bieda-redakcje nie miały na wyposażenie biur, stanowisk dziennikarzy, serwis, czy lepszy papier do weekendowych wydań i opłaty. Ta degrengolada zaczęła się mniej więcej w 2011 roku.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przychylił się do wniosku Czech i w onegdajszy piątek (dobrze, że nie z soboty na niedzielę) nakazał Polsce natychmiastowe wstrzymanie wydobycia w kopalni Turów do czasu merytorycznego rozstrzygnięcia. Co znaczące? Tytułem zabezpieczenia - i to - tymczasowego. Uznaję za znaczące, bo właściwie wszystko mówi o stanie umysłu nawet nie Trybunału a jednej tylko pani używającej nazwy tej instytucji chyba tak dla kurażu i swego samopoczucia władzy sprawczej – oby tylko..Dobre. I to warto jak sądzę eksponować jako dowód działania aracjonalnego a więc i niezgodnego ze wszystkim co jest uznane w cywilizowanym świecie.