Aktualności

Tusk jest najlepszy! Znowu wygra wybory na szefa PO, jak jeszcze ich nie wygrał. Kiedy chciał odszedł, kiedy chce wraca, nikt mu nie podskoczy. Każdy tak potrafi? To będzie jego kolejne zwycięstwo wyborcze. I niech oponenci się przymkną, że to tylko ustawki, te Tuskowe kolejne zwycięstwa, on po prostu się wyspecjalizował w wygrywaniu wyborów, których faktycznie nie ma. To też sztuka. Zaczęło się to od tego (nie)sławnego 27:1. Widział wtedy ktoś dwadzieścia siedem rąk podniesionych za Tuskiem? Tusk lubi wybory przez aklamację, bo, po co ryzykować, że znajdzie się paru „wariatów”, którzy coś zamącą, czegoś się dopatrzą i, „a nuż widelec”, coś się nie uda. A aklamacyjnym sposobem już parę razy się udało,

W sprawie uchwały dotyczącej budowy zapory na granicy białoruskiej można zabierać głos, czas i dyskutować, dyskutować i dyskutować czekając na to na co zapewne liczy z zasady i wręcz doktrynalnie obstrukcyjna pozycja. Deklaracje tejże – trzeba strzec – trzeba dbać - ale – PiS kradnie, trzeba pilnować – maseczki i respiratory itd. Co by było gdyby wtedy ich zabrakło – jakie larum opozycji by było – mniej ważne ale jakie byłby skutki?
Fałsz i bezczelność ścigają się ze śmiesznością, brakiem logiki i przyzwoitości

Gdyby nie wczorajsza debata w Parlamencie Europejskim, nie miałbym bladego pojęcia, że w tym unijnym cyrku mandatem europosła legitymuje się aż tylu idiotów, pogubionych w meandrach podstawowych faktów, określeń i definicji dotyczących unijnej Europy i unijnej Polski. Hiszpańska komunistka broni emerytur dla polskich eSBeków, niezrównoważony Belg grozi Polsce rozbiorami, Niemiec o fizjonomii wielkiego mistrza krzyżackiego definiuje polskich patriotów, a sama niemiecka Przewodnicząca Komisji Europejskiej mówiła, że ostatnio to stan wojenny (Jaruzelskiego) niweczył walkę o niezależne sądy, słowem: nieustający, wszechobecny bełkot o praworządności, nigdzie nie zdefiniowanej, o rzekomych europejskich wartościach.

Ktokolwiek, gdziekolwiek i kiedykolwiek by czegoś nie robił, czymś rządził, zawsze znajdzie i chwalców i krytyków.
Można tak usprawiedliwiać każde łamańce. W Krakowie dzieje się, zmienia się, rośnie i porządkuje (albo odwrotnie) i to jest niezaprzeczalny fakt. To, że coś się dzieje (już rzadziej pada pytanie dlaczego i po co) połączone z frazami „lepiej się nie wychylać”:, „po co się narażać”, „a kto tam wie”, i właśnie „a jednak coś się dzieje” plus interesy i gwarancja bezpieczeństwa dla zarządzających ze strony lokalnych mediów, dają to, co mamy w Krakowie.