Aktualności

Otoczenie Donalda Tuska od dwóch tygodni nie ustaje w biadoleniu, że Mateusz Morawiecki próbuje stworzyć większościowy rząd. I pobiadolą jeszcze dwa tygodnie. Czemu po prostu spokojnie nie czekają na swoją kolej? Co ich tak martwi i uwiera? Za narzekaniami na "rząd dwutygodniowy" kryje się rodzaj strachu. Jedni robią to bardziej agresywnie porównując aktywność premiera do „kabaretu” (rzecznik Grabiec), „trollingu” (publicysta Danielewski) albo widzą w tym przejaw „lenistwa i niechęci do ciężkiej pracy” (marszałek Hołownia). Inni silą się na udawane współczucie dla „straceńczej" misji Morawieckiego dowodząc, że formowanie gabinetu jest miną, na która wsadził premiera prezydent Duda mający ochotę na liderowanie PiSowi w przyszłości.

W jednej z gazet o niemieckiej strukturze własnościowej z okładki bije w oczy tytuł – wyznanie – tego niegdyś nawet dość znanego aktora.

Brzmi on - Oby koszmar nie wrócił i w podtytule – przez osiem lat słyszeliśmy język nienawiści.

Za wnp.pl (z 28.11.): „Donald Tusk został uznany najbardziej wpływową osobą w Europie w rankingu portalu Politico. W ubiegłym roku ranking wygrał Wołodymyr Zełenski, a wcześniej Mario Draghi i Angela Merkel.” To ci dopiero informacja, Tusk najbardziej wpływową osobą w Europie(?), choć we własnym kraju jest osobą niezbyt lubianą i niecieszącą się zbyt wysokim poparciem społecznym? W rankingu sondażowi IBRIS, za wnp.pl, j.w., w badaniu przeprowadzonym w dniach 20-21.1., czyli już po wyborach, ponoć dla opozycji zwycięskich, choć PO dostało kolejny raz łomot od PiS, Tusk wylądował dopiero na czwartym miejscu, po Trzaskowskim i Hołowni, pod względem zaufania u obywateli (40,6%), a brakiem zaufania obdarzyło go aż 49,2 % badanych osób.

Od chwili, gdy obecna większość sejmowa (KO, Trzecia Droga, Nowa Lewica) ogłosiła umowę koalicyjną padło na jej temat wiele komentarzy, odnośnie jej ogólności. Ale ową ogólnością powinni się martwić nie tylko wyborcy, którzy na te partie oddali głos, oczekując realizacji zapowiedzianych programów. Martwić się powinni głównie współkoalicjanci KO, którzy tak naprawdę nie do końca wiedzą na czym stoją, a umowę już podpisali.
Wyborcy partii opozycyjnych dostaną przede wszystkim igrzyska i program rozliczeń PiS. Ten fragment umowy koalicyjnej jest akurat najbardziej konkretny. Zapowiada m.in. pociąganie do odpowiedzialności konstytucyjnej polityków PiS i powołanie komisji śledczych oraz likwidację szeregu instytucji państwowych. Owo „polowanie na czarownice” to na razie najsilniejsze spoiwo nowej parlamentarnej większości.