Aktualności

Zdumiewa mnie gdy polityk, a więc ktoś kto ma działać dla dobra wspólnego mówi; należy zmieniać organizację naszego życia, jego zasady w takt życzeń urzędników brukselskich bo – od tego zależy kasa. To powinno, musi się, widzieć i użyć do wyborczej oceny takiego polityka mając na uwadze aż dwa aspekty sprawy
Jeden - to sfera interesów – drugi – sfera zagrożenia lub nawet rezygnacji z suwerenności. Który ważniejszy? Dla każdego co innego może być ważne . Dla jednego wyborcy będzie ważny pierwszy dla innego drugi odcień postawy polityka lecz zawsze oba dają informację o polityku, z punktu widzenia jego przydatności do działań na rzecz właśnie dobra wspólnego.
Oczywiście - niezłomnie wierząc w politpoprawność europejską, można nawet uznać za mało wiarygodne i istotne to, co wprost mówi człowiek biegły w kotle polityki unijnej – minister W. Waszczykowski.

Każde ważne dokonanie wzbudza niechęć przeciwników nie obejmujących rozumem znaczenia tegoż dokonania lub też z dowolnych powodów chcących zatrzeć jego wagę. W bezsilności wobec znaczenia działania krzyczą, że niezgodnie z prawem choć dzieło nie tylko to nie szkodzi nikomu ale i jest zgodne z prawem. Tak, lecz dla takich jest najgorsze - tworzy nową jakość. Wystarczająco długo żyję, by patrząc się za siebie wiedzieć, ile zdarzeń widziałem, ile osób poznałem, ile osób spotkałem, ilu faktów byłem świadkiem
W tym były osoby, zdarzenia, fakty dziś powszechnie znane i cenione. Są wśród nich i takie, które nie są pamiętane, choć już wtedy były w moim odczuciu ważne a dziś, jak sądzę, ich waga wciąż rośnie.

Mnożą się dowody na prorosyjskość PiS-u. Wczoraj cały świat zobaczył pisowskiego prezydenta, który dla niepoznaki ściskał się z prezydentem Ukrainy w ukraińskim parlamencie. Nikogo trzeźwo myślącego nie mogła zwieść pozorowana serdeczność tych uścisków ani deklaracje o entente cordiale obojga narodów. Przy okazji wyszła na jaw prorosyjskość ukraińskiego prezydenta, bo przecież gdyby był antyrosyjski, to by się nie ściskał z prorosyjskim Polakiem. Prorosyjskość bowiem, jak oliwa, zawsze na wierzch wypływa.
Jeszcze nie przebrzmiało echo tych kompromitujących scen, gdy jak grom z jasnego nieba spadła na nas informacja, że Polska wymówiła Rosji umowę jamalską.