Jeśli np. francuscy, niemieccy właściciele wielkich firm w Polsce (np. PSA, Carrefour. Lidl, Kaufland itp.) mają do wyboru wzbogacić siebie lub zapłacić podatki francuskiemu lub niemieckiemu państwu, a zapłacić podatki państwu polskiemu to wydaje się, ze najpierw wybiorą to pierwsze lub drugie rozwiązanie, a dopiero w ostateczności to trzecie.
Jest to chyba logiczne, że każdy Francuz czy Niemiec jest w pierwszej kolejności frankofilem lub germanofilem a dopiero potem (jeśli w ogóle) polonofilem. Taka działalność wyprowadzania zysków z krajów typu Polska jest nazywana w tzw. „wielkim świecie” „optymalizacją podatkową”

Są cztery podstawowe metody „optymalizacji podatkowej” stosowane przez międzynarodowe firmy w celu zapłacenia wdanym kraju jak najniższych podatków.

1.  Wystawianie faktur po zawyżonej cenie (tzw. overinvoicing)
2. Wystawianie faktur na po zaniżonej cenie ( tzw. underinvoicing)
3. Sprzedaż towarów o niższej jakości za zawyżoną cenę (jakby towar był dobrej jakości), lub dobrej jakości za zaniżoną (jakby były niepełnowartościowe) oraz o niegodnej ze stanem faktycznym ilości.
4. Obciążanie spółek córek międzynarodowych firm wszelkimi możliwymi dodatkowymi kosztami

Jak wygląda schemat organizacyjny „optymalizacji podatkowej” ?
Po pierwsze międzynarodowe firmy otwierają w krajach takich jak Polska spółki córki, będące w najczęściej w100% własnością „spółek matek”, ale o własnej osobowości prawnej. Jako przykłady takich spółek można np. podać niemiecką Kaufland Polska Markety sp. z o.o. sp. k, czy włoską FCA Poland S.A.
Po drugie aby „optymalizacja podatkowa” była możliwa na wielką skalę niezbędne jest istnienie tzw. „rajów podatkowych”.
Raje podatkowe to miejsca takie jak np. Mauritius, gdzie stawka podatku od dochodów jest bardzo niska (na Mauritiusie 3%). Dla przypomnienia podstawowa stawka CIT w Polsce wynosi 19%.

Jak wygląda schemat funkcjonowania „optymalizacji podatkowej”?
Overinvoicing i undernvoicing - zagraniczna firma np. chińska, sprzedająca do np. niemieckiej sieci marketów w Polsce swoje produkty sprzedaje je nie bezpośrednio spółce córce ( jak np. Kaufland Polska Markety sp. z o.o. sp. k) tylko przez pośrednika, spółkę z siedzibą na Mauritiusie. Chiński producent sprzedaje spółce na Mauritiusie swoje produkty po zaniżonej cenie, a spółka z Mauritiusa polskiej sieci Kaufland po zawyżonej. Skutkiem tego jest podbicie kosztów spółki w Polsce i zmniejszenie zysku firmy chińskiej. Wynik finansowy jest taki że sieć zapłaci niższy podatek w Polsce ( bo ma duże koszty nabycia produktów) a firma chińska też niższy w Chinach. Zarobi spółka na Mauritiusie która odprowadzi 3% podatku, a reszta z „oszczędności” na podatkach w Polsce i Chinach trafi „po cichu” na prywatne konta właścicieli firm. W przypadku firmy w Polsce jest to overinvoicing, a w przypadku firmy chińskiej underinvoicing.

-Sprzedaż towarów o niższej jakości za zawyżoną cenę (jakby towar był dobrej jakości), lub dobrej jakości za zaniżoną (jakby były niepełnowartościowe)
Zasada taka sama ja powyżej, czyli towar przechodzi przez pośrednika na Mauritiusie.
Firma chińska sprzedaje firmie na Mauritiusie towar o niższej jakości po niższej cenie, a pośrednik z Mauritiusa sieci handlowej w Polsce już jako towar pełnowartościowy po normalnej cenie. Zysk spółki z Mauritiusa po odprowadzeniu podatku 3% wędruje jak powyżej „po cichu” na prywatne konta właścicieli firmy chińskiej i sieci handlowej w Polsce. Najbardziej znanym w Polsce przykładem takiej działalności są proszki do prania.
W przypadku odwrotnym czyli sprzedaży towarów pełnowartościowych za zaniżoną cenę zasada jest taka sama – np. spółka córka zagranicznej korporacji, która produkuje towary w Polsce eksportuje je, jak niepełnowartościowe po zaniżonej cenie przez pośrednika na Mauritiusie i dalej już jak poprzednio.
W przypadku niezgodnej ze stanem faktycznym ilości sprzedaje się po prostu mniej towarów a faktury zawyża i dalej mechanizm jest podobny.

-Obciążanie spółek córek międzynarodowych firm w takich krajach jak Polska wszelkimi możliwymi kosztami.
Ponieważ spółki córki mają osobowość prawną powoduje to, że mają własne, niezależne od „spółek matek” finanse. Daje to możliwość spółkom matkom” ( które, przypomnijmy są w 100% właścicielami spółek córek) olbrzymie możliwości „optymalizacji podatkowej”
Przykładami takich działań mogą być :
-fikcyjne podpięcie pod spółkę córkę działu R&D firmy międzynarodowej. Skutek : zwiększenie kosztów działalności spółki córki i obniżenie podatków w kraju działania. Jest to bardzo wyrafinowane i podstępne działanie, gdyż oprócz strat podatkowych daje do ręki zwolennikom tezy, że „kapitał nie ma narodowości” argument, że kapitał zagraniczny tworzy miejsca pracy o wysokiej wartości dodanej w danym kraju.
- wydzielenie z majątku spółki córki nieruchomości (w przypadku sieci handlowych głównie marketów), przejecie ich na własność przez pośrednika w raju podatkowym i następnie wynajęcie ich odpłatnie spółce córce. Skutek : koszty najmu zmniejszają zysk do opodatkowania spółki córki. Ta metoda daje również możliwość takiego działania aby niezależnie od zysków brutto spółka córka nie odprowadzała nawet zaliczek na podatek. Wystarczy aby umowy najmu były tak skonstruowane, aby naliczany czynsz za najem mógł być wartościowo zmieniany w krótkich okresach czasu ( np. miesięcznych). Według nieoficjalnych informacji są w Polsce sieci handlowe, stosujące ten mechanizm „optymalizacji podatkowej”
- obciążanie spółek córek kosztami reklamowymi, marketingu, logistycznymi, organizacyjnymi
etc.

Tekst ukazał się na Salon24.pl w dniu 28 kwietnia 2019r