Upływa już czwarty rok mojej działalności w Radzie Dzielnicy  IV. Reprezentowałam w niej mieszkańców osiedla Żabiniec oraz sąsiednich ulic Żmudzkiej, Bobrzeckiej i Siemaszki. Ten okres czasu pozwolił mi poznać i mechanizmy decyzji  jak również  poznać ludzi, którzy je podejmują.

Niestety moje wrażenie, po tym czasie jest fatalne szczególnie w odniesieniu do ludzi. Jak zostałam potraktowana przez  - chciałoby się napisać  koleżanki i kolegów radnych, ale się nie da  - można się dowiedzieć czytając zamieszczony na pierwszej stronie naszej gazety artykuł ? IV Dzielnica ? prywatny folwark posłanki PO K. Matusik ? Lipiec?.   (Bardzo mnie cieszy, że ten tekst już przeczytało prawie 25 tys. czytelników).Nic się w mojej sytuacji nie zmieniło. Dyskryminowana jestem podwójnie; czyli nadal nie jestem członkiem żadnej stałej komisji rady, i też ani razu nie dostałam delegacji.  Nie mogąc sobie pozwolić, abym w ten sposób zakończyła karierę radnej, i żeby ktoś następny, może  w innej radzie miał takie problemy jak ja, postanowiłam na drodze prawnej określić swój status radnej dzielnicowej.  Niestety nie było to takie łatwe, bo okazało się, że dostęp do sądu najeżony jest rafami prawnymi. Najlepiej obrazuje to moja skarga do WSA  na? Wojewodę Małopolskiego, opracowana przez błyskotliwego, z dużą prawniczą wiedzą, radcę prawnego Tomasza Joba.

Kraków, dnia 10 lutego 2014 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Krakowie

ul. Rakowicka 10

31-511 Kraków

Wnioskodawca

Grażyna Zamorska

ul. Solskiego (?)

31-215 Kraków

reprezentowana przez radcę prawnego Tomasza Joba

Młodziejowice 95

32-091 Michałowice

Organ administracyjny:

Wojewoda Małopolski

ul. Basztowa 22
31-156 Kraków

WNIOSEK

o wymierzenie organowi grzywny

            Na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.; wobec niewywiązania się przez organ z obowiązków nałożonych przepisem art. 54 § 2 p.p.s.a. i nieprzekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę,

wnoszę o wymierzenie Wojewodzie Małopolskiemu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy.

UZASADNIENIE

            Wnioskiem z dnia 12 września 2013 r. Grażyna Zamorska złożyła do Wojewody Małopolskiego wniosek o uznanie za nieważne uchwał Rady Dzielnicy IV Prądnik Biały z 15.02.2011 r., a to uchwał: 12/II/2011, 14/II/2011, 16/II/2011, 17/II/2011, ze względu na uniemożliwienie skarżącej faktycznego sprawowania mandatu radnego dzielnicy.

(dowód- odpis wniosku z 12.09.2013 r. )

            Pismem z dnia 10 października 2013 r. (znak: WN.II.4100.462.2013) Małopolski Urząd Wojewódzki w Krakowie udzielił odpowiedzi na wniosek stwierdzając, iż organ nadzoru ? Wojewoda Małopolski ? ?nie posiada bezpośrednich kompetencji do kontroli legalności uchwał organów jednostek pomocniczych  takich jak rada dzielnicy?.

(dowód ? odpis pisma z dnia 10.10.2013 r.)

            Skarżąca wniosła wówczas za pośrednictwem Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę o uznanie za nieważne w/w uchwał Rady Dzielnicy IV.

(dowód ? skarga z dnia 16.10.2014 r.)

            W odpowiedzi na złożoną skargę Wojewoda Małpolski wraz pismem z dnia 04 listopada 2013 r. (znak: WN.4100.462.2013) zwrócił Grażynie Zamorskiej akta sprawy ?celem nadania im właściwego biegu?.

(dowód ? odpis pisma z dnia 04.11.2013 r.)

Wojewoda stwierdził, iż ?jako organ nadzoru nie jest uprawniony do oceny legalności uchwał Rady Dzielnic i nie posiada również kompetencji do przekazywania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosków o uznanie za nieważne uchwał Rad Dzielnic, ponieważ, taka kompetencja nie wynika z obowiązujących przepisów prawa?. W szczególności zdziwienie skarżącej budzi wskazany brak kompetencji do przekazania sprawy do WSA. Zgodnie z postanowieniami art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi  skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ ten jest zobowiązany do przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.

            Z przepisów p.p.s.a. wynika, iż to strona powinna ustalić czy sprawa należy do właściwości sądu administracyjnego i za pośrednictwem jakiego organu skargę należy wnieść. Jednakże to do sądu administracyjnego z kolei należy ocena, czy strona postąpiła prawidłowo, tzn. czy faktycznie sprawa należy do właściwości sądu administracyjnego i za pośrednictwem jakiego organu winna zostać wniesiona. Zwrócić bowiem należy uwagę, iż stosownie do postanowień art 58. § 1. p.p.s.a. to sąd odrzuca skargę m.in. jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego albo z jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.?Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 6 lipca 2004 r., OSK 547/04, ONSA WSA 2004, nr 3, poz. 51, z glosą B. Adamiak, OSP 2006, z. 5, s. 289 i n., uznał, że w sytuacji gdy skarga na bezczynność została wniesiona w sprawie, do której załatwienia nie jest właściwy wskazany przez stronę organ, a która ponadto nie podlega załatwieniu w drodze administracyjnej, lecz w drodze umowy, właściwe jest orzeczenie przez sąd administracyjny o odrzuceniu skargi jako niedopuszczalnej (art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.)[1].

            Organowi administracji publicznej nie przysługuje prawo do wyręczania sądu administracyjnego i zamykanie skarżącemu drogi sądowej. W takim bowiem przypadku w sprawach gdzie doszło do nawet oczywistych naruszeń prawa organ mógłby zwrócić skargę twierdząć, iż nie jest właściwy w sprawie i nie posiada kompetencji do jej przekazania do sądu. Ustawa przewiduje sankcje na wypadek uchybienia przez organ obowiązkowi przekazania akt sprawy do sądu administracyjnego. O grzywnie orzeka sąd administracyjny na wniosek.

            Na marginesie należy dodać, iż stosownie do postanowień art. 66 § 3 k.p.a. jeżeli podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych podania, albo gdy z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd powszechny, organ, do którego podanie wniesiono, zwraca je wnoszącemu. Zwrot podania następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Tymczasem organ po prostu odesłał skargę skarżącej.

            Wobec powyższego wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Załączniki:

1.   pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej

2.      odpis wniosku

3.      odpis wniosku z 12.09.2013 r.

4.      odpis pisma z dnia 10.10.2013 r.

5.      odpis skargi z dnia 16.10.2014 r. odesłanej przez organ

6.      odpis pisma z 04.11.2013 r.

[1]          . Dauter B., Gruszczyński B., Kabat A., Niezgódka-Medek M., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2013