Przewodniczący RMK z PO odwołany, na jego miejscu w rezultacie poparcia innych klubów w tym Ruchu Hołowni pojawił się człowiek z w sumie z „Przyjaznego Krakowa” – ugrupowania związanego z prezydentem Majchrowskim, choć od Hołowni. Niezły przekładaniec. Czyżby?. Ktoś powie – rewolucja, kto inny – normalna fluktuacja. Raczej powiem – gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta. A jaka prawda? Może nawet przypadek jako skutek więźby porozumień, kontrowersji i kopania po kostkach.
Miałem okazję być świadkiem przeróżnych sytuacji, znanych z czasu panowania pana profesora i dlatego dodam może jeszcze – to może być objaw umiejętności używania techniki rządzenia.

Nie od wczoraj różni ludzie z konserwatorami zabytków włącznie kruszą kopie o dziś – wiadukt kolejowy na krakowskich Grzegórzkach. Rzecz dla kolei i Krakowa istotna wobec można powiedzieć odnowy całej gałęzi linii kolejowej wychodzącej z węzła krakowskiego. I w tym zakresie tylko można żałować że od samego początku nie odstąpiono od tego co dziś jest robione. Bo koszty. Ów – wiadukt miał jak słyszę – do niedawna status zabytku dziś go już nie ma bo i powstaje jego atrapa – nowy obiekt ze starymi okładzinami. Rozsądek mówi – trudno – życie idzie dalej kolej się rozwija i– innego wyjścia nie ma. Cieszy tylko, że zostanie zachowany ślad i świadectwo.

Propozycja odejścia Polski od pakietu klimatycznego, jest jedną z wielu wymagających, by czynem powiedzieć Unii Europejskiej – dość. W argumentacji należałoby powiedzieć urzędnikom UE; w szaleństwie poprawności politycznej działa się wbrew realiom, przyjętym traktatom a w końcu też przyjętym a nie dowolnie i przy stole wymyślanym - zasadom.
Pakiet klimatyczny – jakże pięknie brzmi a cel wygląda na szczytny na równi z hasłem, że wszyscy powinni być młodzi piękni zdrowi i bogaci. Jednak działanie wedle myślenia życzeniowego w oderwaniu od realiów a do tego gdy cel jest wyimaginowany choć nawet piękny hasłowo a jednak tylko doktrynalny – musi się skończyć tragicznie – i to dla wszystkich.

W swoich tekstach publikowanych u szczytu kryzysu migracyjnego na granicy polsko-białoruskiej w listopadzie i grudniu 2021 r. nieodmiennie krytycznie ustosunkowywałem się do propozycji włączenia w zarządzanie kryzysowe unijnej agencji granicznej Frontex oraz dopuszczenia obserwatorów Frontexu do operacji granicznych.
Od zawsze byłem zdania, że zadaniem Frontexu nie jest ochrona zewnętrznych granic Unii, ale nadzór nad realizacją polityki migracyjnej i azylowej Unii, w wielu wypadkach sprzecznej z podstawami suwerenności państw członkowskich UE.

Minęły trzy lata od wszczęcia przez prokuraturę sprawy z zawiadomienia partii „Razem” o domniemanych zarzutach o mobbing w stowarzyszeniu „Wiosna”. Dziś żadne z nich nie znajdują potwierdzenia w faktach. Prokuratura w prowadzonym postępowaniu do tej pory nie postawiła zarzutów ani jednej osobie. Przeprowadziliśmy własne śledztwo w tej sprawie.
Rozmawialiśmy ze wszystkimi świadkami, którzy wystąpili z imienia i nazwiska w głośnym tekście opublikowanym przez portal Onet w 2018 roku. Tekście, w którym autor zarzucił księdzu Jackowi Stryczkowi, twórcy akcji Szlachetna Paczka, m.in. zarządzanie stowarzyszeniem „Wiosna” w sposób autorytarny, czy autorytarno-psychopatyczny, a nawet stosowanie mechanizmów przypominających sektę.

W niektórych antypisowskich mediach pojawiły się niedawno plotki o tym, że PiS rezerwuje na maj 2022 roku billboardy reklamowe w całej Polsce. Miałoby to sugerować, że obóz rządzący szykuje się do ewentualnych przyspieszonych wyborów. Nie wiem, jaką korzyść z tych przyspieszonych wyborów mógłby mieć w obecnej sytuacji pandemiczno-gospodarczej PiS. Domyślam się natomiast, jaki – mniej więcej – plan kroi się w głowach opozycji. W tej chwili Komisja Europejska – bez jasnych traktatowych podstaw – blokuje wypłatę pieniędzy dla Polski w ramach Krajowego Planu Odbudowy i ciągle nie wiadomo kiedy je wypłaci. Niewykluczone więc, że te środki są wstrzymywane głównie po to, aby zaostrzyć kryzys i ułatwić opozycji przejęcie rządów w Polsce.

Z uwagą wysłuchałem wystąpienia Prezydenta RP Andrzeja Dudy zawierającego argumentację jego decyzji zawetowania poprawek do ustawy medialnej. Była ona etykietowana przez opozycję jako Lex TVN co było zabiegiem propagandowym narzucającym, że ustawa ta jest nastawiona na – jak to mówiono – wprost likwidację tej jednej stacji.
Już w samym więc zalążku siedziało po prostu kłamstwo nakierowane na zablokowanie zamiarów zapewnienia zarówno pluralizmu medialnego jak i próby obrony Polskiego interesu przed brutalnymi atakami wprost na polską rację stanu, prowadzonymi w interesie kogo popadnie – ale nie Polski.

Opinię publiczną części społeczeństwa tej nie uległej totalnej negacji wszystkiego – pod hasłem; „byle by było jak było” – oburzają nie tylko czyny z przeszłości lecz i obecne zachowania Marszałka Senatu Tomasza Grodzkiego. Unika on skonfrontowania się z poważnymi zarzutami korzystając ze swej pozycji. Aż żenada. Cokolwiek by nie powiedzieć – pan III-ci - ze swego punktu widzenia - jest skuteczny. A, że sam z swymi kolegami i Senatem zachowuje się jak postać szatniarza z filmu S. Barei, to też i owe byty czyni równie smętnie ośmieszonymi.
Dla ułatwienia zostawmy na marginesie Kodeks Honorowy i pojęcie zdolności honorowej.