Pośród najbardziej niezwykłych biografii polskich pisarzy, losy Zofii Kossak są i tak wyjątkowe. Zawierają w sobie chyba wszystkie nieszczęścia i wzloty jakie dotknęły Polaków w ubiegłym stuleciu, zaświadczając jednocześnie o naszym potencjale, woli trwania i zupełnie niezwykłych talentach, powodujących, że mimo tylu cierpień, ktoś się zawsze w Polsce znajduje, dopisując ciąg dalszy narodowych dziejów.
Ojciec pisarki, Tadeusz Kossak był jednym z nielicznych przedstawicieli rodu, który nie zasłużył się na polu kultury i sztuki, i w przeciwieństwie do swojego starszego o kilkadziesiąt minut i cały rok zarazem, brata bliźniaka - Wojciecha, pozostał nieznany szerszej publiczności. Talenty rozbłysły w córce, która stała się jedną z najważniejszych postaci polskiej literatury, zdobywającą laury także na rynku międzynarodowym.

To się po prostu nie mieści w głowie. Siedem lat po przejęciu władzy przez rzekomo patriotyczny PiS, na stronach Muzeum Historii Polski, gdzie w radzie mianowanej przez ministra kultury prof. Glińskiego zasiadają m.in. prof. Nowak, prof. Krasnodębski, czy Bronisław Wildstein, a jej przewodniczącym jest prof. Roszkowski widnieje tekst sygnowany przez dr Persaka który w manipulacyjny sposób przedstawia mord w Jedwabnem. Oskarża on w nim większość mieszkańców Jedwabnego, oraz mieszkańców okolicznych wiosek o mord na Żydach. Oraz wybiela Niemców których udział minimalizuje.

Gdy nauka odkrywa odciski palców – zbrodniarze zakładają rękawiczki…
K. Turaliński

Polska polityka historyczna nie może wyrwać się poza sferę, którą pięknie ukazano w filmie Siekierezada. Zapewne niektórzy pamiętają, lecz nie zaszkodzi przypomnieć… D. Olbrychski (Kątny) ratując E. Żentarę (Pradera) otoczonego wściekłymi troglodytami, rzuca pełne ekspresji słowa:
"- Zawołać naszych chłopaków?
- Zawołaj!
Miejscowe zabijaki słysząc to znikają jak niepyszni. Dopiero po chwili okazuje się kogo Kątny miał na myśli:
- Jakich chłopaków? Tak w ogóle.

Dwa słowa w nawiasie. W ostatnim czasie mieliśmy do czynienia z szeregiem wypowiedzi ze strony polityków, czego nigdy nie komentuje. Jeżeli to dot. NBP (…) to muszę coś powiedzieć – mówił prezes NBP podczas konferencji prasowej.
Donald Tusk, a następnie tego samego dnia pan Tomasz Siemoniak, w telewizji TVN 24 w rozmowie z red. Kajdanowiczem, byli byli uprzejmi powiedzieć, że po wyborach, jeżeli je wygrają, następnego dnia wyprowadzą prezesa NBP z siedziby. Pan Siemoniak był uprzejmy uzupełnić, o co chodzi. Dosłownie cytuję: Przyjdą silni ludzie i wyprowadzą prezesa – dodał.
„Donald Tusk łże”

Czas powiedzieć to wprost krótko a bez owijania w bawełnę.
Jak bowiem inaczej jak w tytule nazwać pleniące się ostatnio akcje „sondaży” mających w istocie funkcje propagandy skierowanej na urabianie opinii publicznej na przekonanie, że odwieczna normalność jest nienormalnością a burzenie zasad na których zawsze opierało się życie społeczne i rodzinne jest normalnością.
Taką moją reakcję wywołała kolejna tzw. sonda SMS –owa tym razem pracująca nad zohydzeniem Ministra Czarnka za jego nie słowną a co straszniejsze - konkretną reakcję na wciskanie się ideologii gender do szkół.

Na początek przypomnę stary dowcip: „przychodzi facet do lekarza i mówi, panie doktorze da mi pan coś na bezpłodność, mój ojciec był bezpłodny, dziadek był bezpłodny, ja … , ale tu lekarz mu przerwał … to skąd żeś pan się tu wziął??? … z Radomiam przyjechał” (przepraszam wszystkim radomiaków, ale tak to w tym dowcipie sprzed wielu lat było)
Skąd akurat ten dowcip, w artykule „na Tuska”? Ano stąd, że Donald Tusk w konwencji PO w Radomiu zapowiadał nie mniejsze „cuda”, niż te, które pacjent opowiadał lekarzowi. Nasz były premier, były szef Rady Europejskiej i były szef EPL w przemówieniu głoszonym w Radomiu, powinien wielokrotnie „połknąć własny język”, a nie wypowiadać kłamstw, w które tylko naiwni ludzie mogą uwierzyć.

Położenie geopolityczne Polski wymaga dla zrównoważenia przewagi odwiecznie wrogich sąsiadów, w miarę upływu czasu wzrastających niepomiernie w sile, w dużej mierze zawdzięczając polskiej niefrasobliwości i łatwowierności, poszukiwania odpowiedniego partnerstwa.
Prusactwu pozwoliliśmy się rozprzestrzenić poprzestając na efektownym, ale samobójczym akcie hołdu pruskiego w 1525 roku.
Podobnie z Moskwą: zadowoliliśmy się hołdem carów Szujskich, zamiast osadzenia jej w pierwotnych granicach, chociażby broniąc (nota bene za jej pieniądze) republiki Nowogrodzkiej.
W ten sposób stworzyliśmy sobie powstanie przy naszych granicach wielkich i grabieżczych potęg.

Upały upałami, ale dwie spawy zwróciły ostatnio moją uwagę. Po pierwsze pochwalam decyzję poseł Agnieszki Ścigaj o przyjęcie propozycji pracy w rządzie. Dostała konkretną propozycję w konkretnej sprawie. Myślę tutaj o dalszych losach kilku milionowej mniejszości ukraińskiej w Polsce. Temat mi jest osobiście znany bo od kilku miesięcy goszczę u siebie mieszkankę Ukrainy Dianę. Dotychczasowe odruchy dobrego serca trzeba jednak ubrać w konkretne jasne i zadawalające obie strony przepisy. Temat do ogarnięcia ogromny, z ogromną ilością niewiadomych i dobrze się stało, że będzie to pod nadzorem jednej mądrej i wrażliwej osoby za jaką uważam ( osobiście mi znaną) minister Ścigaj.