Pani Małopolski Kurator Oświaty wydała można to nazwać – rekomendację, by powstrzymać się od prowadzenia młodzieży na najnowsze przedstawienie „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego realizacji w Teatrze im Juliusza Słowackiego. Do tego motywacja – niezwykle trafiająca do przekonania zwłaszcza w świetle tego co obecnie wyrabiają osoby zwane artystami. Te dwa zdania są jak sądzę wystarczającą rekomendacją by omijać owo przedstawienie szerokim łukiem.
Zapewne usłyszę; sam zaprzeczasz temu przy czym się wielokrotnie upierasz – najpierw sprawdź.

Mówię to żartem bo niegdyś była dla mnie zaskoczeniem opinia człowieka, którego poważam za Jego działalność, że Pana Prezydenta Krakowa mam jak się to mówi – na widelcu. Niestety tak to dziś jest, że nawet próba ostrzejszego wyrażenia swego zdania (czym innym jest knajackie chamstwo byle wyplute przez ichniejszy autorytet), porównania racji, żądanie zweryfikowania swojego i wzięcia pod rozwagę innego spojrzenia na jakąś sprawę, nazwanie po imieniu danej postawy, są traktowane jako wręcz oszołomskie i co najmniej poddające pod wątpliwość rzetelność intencji poruszającego temat. Nawet w nauce – wyjście poza obiegowe osądy i interpretacje – z góry kwalifikują autora do sekty czcicieli płaskości ziemi.
Prawda najwyższa jest podana w Internecie i przez daną kastę.

Dla dziennikarzy pracujących po lewicowo – liberalnej stronie mocy, Pani porucznik. Rzecznik Prasowy Komendy Głównej Straży Granicznej to jakieś wcielenie tupetu i bezczelności. Zaczęło się to wszystko na początku października, kiedy to Pani rzecznik unikała odpowiedzi na pytania dziennikarki TVN24 Agaty Adamek o los dzieci z Michałowa. Kiedy w końcu odpowiedziała, że zostały zawrócone na granice, red. Adamek dalej dopytywała o konkretne miejsce owego „ zawrócenia”
- Co państwu to da, gdzie zostały przewiezione? Po co pani ta informacja? – Odpowiedziała rzecznik.

Atak Państwa na Państwo – obojętnie jakimi środkami ma swą nazwę. Dawniej wojny były wypowiadane – były też wojny nie wypowiadane – a nawet nie nazywane wojnami. Zachowania w obliczu zagrożenia też mają swe nazwy, Dziś widać uznano wersję walki bez wypowiedzenia i zza węgła oraz nową bronią - za skuteczniejszą – w końcu okres pokoju usypia gotowość i nawet chęć do walki A jak się ma swą agenturę – sprawa wydaje się być jeszcze łatwiejsza do rozegrania
To punkt pierwszy.

Opublikowano pełny tekst wywiadu, którego Aleksandr Łukaszenka udzielił rosyjskiemu periodykowi Nacionalnaja Oborona. Nie ma sensu przytaczać filipik przeciw Polsce i Zachodowi w wykonaniu białoruskiego dyktatora, w planie politycznym rozmowa ta też nie wnosi nić więcej niźli to co mówił niedawno publicznie Władimir Putin. Na co warto jednak zwrócić uwagę? Otóż Łukaszenka mówi, że nie potrzebuje od Moskwy aktywnego, w tym wojskowego wsparcia, wystarczy, że czuje, iż może liczyć „w razie czego” na pomoc. Białoruś, w jego opinii poradzi sobie sama, będzie „pancerną pięścią” rosyjskiego świata, państwem, które w razie potrzeby przyjmie na siebie pierwsze uderzenie Zachodu. Musi się jednak wojskowo wzmocnić, dlatego też potrzebuje m.in. rosyjskich systemów rakietowych Iskander, które, mając zasięg większy (500 km) niźli białoruskie Polonezy są w stanie uzupełnić system obrony Mińska.

Ponad sto tysięcy Polaków przeszło w czwartek ulicami Warszawy w Marszu Niepodległości, świętując wspólnie 103. rocznicę odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Instytut Ordo Iuris w porozumieniu ze Stowarzyszeniem Marsz Niepodległości już po raz kolejny prowadził monitoring zgodności z prawem przebiegu zgromadzenia. Prawnicy Ordo Iuris potwierdzili całkowicie pokojowy przebieg Marszu. Podobnego zdania była również Policja. Nawet radykalna „Krytyka Polityczna” przyznała, że Marsz był spokojny, alarmując przy tym, że środowiska patriotyczne Marszu Niepodległości stają się głównym nurtem polskiej prawicy także dzięki „zgodnej kooperacji Stowarzyszenia Marsz Niepodległości i Ordo Iuris”.

Szanowni Państwo,
XII Marsz Niepodległości już za nami. Jego sukces jest bezdyskusyjny i to z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, odbył się legalnie, zgodnie z przepisami – chociaż obóz antypolski użył wszelkich dostępnych środków, by pod pozorami praworządności utrudnić organizację naszej manifestacji. Skandaliczne i urągające sprawiedliwości decyzje sędziowskiej kasty nie dały nam rady. Po drugie, atak na Marsz Niepodległości zmobilizował jego sympatyków. Zjawiliście się Państwo tłumnie: część po raz kolejny, inni po raz pierwszy. Wielu z Was przyprowadziło przyjaciół i znajomych. Przybyliście dzisiaj z wszystkich zakątków kraju, a także skupisk polskiej emigracji, dając wspaniały przykład jedności i solidarności w obliczu zagrożenia.

W listopadzie 2021, 103 lata po odzyskaniu niepodległości, Polska znów musi walczyć w jej obronie. Z jednej strony zaatakowano naszą wschodnią granicę, co prawda nie czołgami i piechotą, ale marne to pocieszenie. Broń demograficzna użyta przez wroga jest nie mniej groźna i zabójcza, bo tak samo jak militarna agresja wywołuje chaos, dylematy i mentalne rozchwianie, otwarcie już wykorzystywane przez opozycję. A ta wyznaczyła wręcz nowe standardy zaprzaństwa, zdrady i antypaństwowego amoku, wprzęgając do antypolskiej machiny różnej maści celebrytów i osoby publiczne, które gdzie tylko mogą, bredzą o "kryzysie humanitarnym", wykorzystując tyle prymitywne, co nachalne mechanizmy propagandowe, znane od czasów komunistycznych agitek.